به نقل از «خرداد»

عکسی از پوتین در مقابل کامپیوتر کوانتومی مخصوص روسیه | دقیقا چقدر خطرناک است؟

تاریخ انتشار: ۳۰ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۷۸۸۹۰

ایسنا نوشت: دانشمندان روسی قدرتمندترین رایانه کوانتومی این کشور را به ولادیمیر پوتین رئیس جمهور این کشور معرفی کردند.

دانشمندان روسی می‌گویند که قوی‌ترین رایانه کوانتومی تاریخ این کشور را ساخته‌اند.

آنها این رایانه کوانتومی را به ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه که از نمایشگاه دستاوردهای فناوری کوانتومی شرکت شرکت دولتی فعال در حوزه انرژی هسته‌ای Rosatom بازدید می‌کرد، معرفی کردند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این در حالی است که برخی کارشناسان غربی می‌گویند این موضوع دور از واقعیت است و این رایانه به این زودی‌ها نمی‌تواند کدهای رمزگذاری شده مدرن را بشکند.

رایانه کوانتومی روسیه دقیقا چقدر قدرتمند است؟

به گزارش پایگاه The Register، این رایانه کوانتومی با ۱۶ کیوبیت قدرت در مقایسه با رایانه‌های توسعه یافته توسط شرکت IBM یا Dwave و غیره که قبلاً سیستم‌های کوانتومی با قدرت صدها کیوبیت ساخته بودند، بسیار کوچک است.

پایگاه Interesting Engineering نیز در اوایل این ماه گزارش داد که پژوهشگران در گوگل ادعا کرده‌اند که آخرین نسخه از رایانه کوانتومی آنها موسوم به سیکامور(Sycamore) می‌تواند محاسبات پیچیده را ظرف چند ثانیه انجام دهد و نکته قابل توجه این است که رایانه کوانتومی گوگل دارای ۵۳ کیوبیت است.

همچنین ماه گذشته شرکت IBM از رایانه کوانتومی خود موسوم به ایگل(Eagle) رونمایی کرد در مقیاس ۱۰۰+ کیوبیت ساخته شده و توانست یک ابررایانه را در حل محاسبات پیچیده ریاضی شکست دهد.

آیا رایانه کوانتومی روسیه خطرناک است؟

رایانه‌های کوانتومی که قادر به تفسیر داده‌ها به شکل بسیار سریع‌تر از رایانه‌های قدیمی یا حتی ابررایانه‌ها هستند، نه تنها مقادیر عظیمی از داده‌ها را ارزیابی می‌کنند، بلکه می‌توانند عملکرد هوش مصنوعی را نیز افزایش دهند. اما آیا آنها می‌توانند کدهای RSA را بشکنند؟

یک نوع خاص از رمزگذاری، RSA نام دارد که به طور ویژه در معرض خطر رایانه‌های کوانتومی است. اما خوشبختانه فعلا خطری متوجه این فناوری نیست، زیرا پژوهشگران شرکت فناوری اطلاعات و ارتباطات فوجیتسو(Fujitsu) کشف کرده‌اند که برای شکستن RSA، به یک رایانه کوانتومی مقاوم در برابر خطا با مقیاس تقریباً ۱۰۰۰۰ کیوبیت و ۲.۲۳ تریلیون گیت کوانتومی نیاز داریم که بسیار فراتر از توانایی‌های پیشرفته‌ترین رایانه‌های کوانتومی امروزی در جهان است.

بنابراین وقتی روسیه می‌گوید یکی از قوی‌ترین رایانه‌های کوانتومی جهان را ساخته است، کشورهایی مانند ایالات متحده و چین هنوز می‌توانند نفس راحت بکشند.

این نمایشگاه فناوری روسیه که این رایانه کوانتومی در آن رونمایی شد، در حاشیه مجمع فناوری‌های آینده در مرکز تجارت بین المللی برگزار شد. این پردازنده توسط گروهی از دانشمندان با هماهنگی شرکت Rosatom در چارچوب نقشه راه دولت روسیه برای محاسبات کوانتومی توسعه داده شده است.

ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه پس از بازدید از این رایانه کوانتومی گفت که وظیفه اساسی ما، انتقال کل اقتصاد و حوزه‌های اجتماعی روسیه به اصول کیفی جدید کار بر اساس داده‌های بزرگ است که به منظور بهبود کیفیت مدیریت و بهره‌وری و در دسترس بودن خدمات انجام می‌شود.

منبع: خرداد

کلیدواژه: کوانتوم رایانه کوانتومی رایانه های کوانتومی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۷۸۸۹۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پایان پوتین؟!

برخی معتقدند مانند اتحاد جماهیر شوروی، رئیس‌جمهور فعلی روسیه هم شکننده است. اما آن‌ها خیلی چیزها را نادیده می‌انگارند.

به گزارش خبرآنلاین، پیتر روتلند در تحلیلی برای ریسپانسیبل استیت کرفت وابسته به «اندیشکده کوئینسی» نوشت: ماکسیم ساموروکوف از مرکز کارنگی اخیرا مقاله‌ای را باعنوان «رژیم شکننده پوتین» در فارن افرز منتشر کرده است. او نوشته مانند آنچه در گذشته برای شوروی اتفاق افتاد، سیستم پوتین هم همیشه درحال فروپاشی است.

این استدلال بر اساس یک قیاس تاریخی شکل گرفته است. طبق این قیاس نظام شوروی، قوی و تغییرناپذیر به نظر می‌رسید و عملاً هیچکس فروپاشی آن را پیش‌بینی نمی‌کرد. اما در نهایت شوروی فروپاشید. به همین‌ترتیب، سیستم پوتین در حال‌حاضر قدرتمند و مقاوم به نظر می‌رسد و کمتر کسی می‌تواند فروپاشی آن را تصور کند. اما در نهایت این سیستم هم مانند شوروی، دچار فروپاشی خواهد شد.

مشخص است که چرا این استدلال برای فارن‌افرز دارای جذابیت است. پندار آرزومندانه همیشه مخاطب را جذب می‌کند. مردم دوست دارند آنچه را که می‌خواهند بشنوند را به آن‌ها بگویند. بدون هیچ چشم‌اندازی برای یک ضدحمله موفق در اوکراین، محتمل‌ترین سناریویی که باعث می‌شود کی‌یف در جنگ پیروز شود، فروپاشی رژیم پوتین در روسیه است.

قیاس‌های تاریخی می‌توانند جذاب؛ اما گمراه کننده باشند. چرا که ممکن است توجه ما را بر شباهت‌های سطحی متمرکز کنند، در حالی که تفاوت‌های ساختاری را نادیده می‌گیرند. چندین دلیل مهم وجود دارد که مشخص می‌کند نظام پوتین در مکان بسیار متفاوتی با اتحاد جماهیر شوروی در دوره پرسترویکا قرار دارد.

اول اینکه میخائیل گورباچف تنها شش سال در روسیه قدرت را به دست داشت و هرگز نتوانست کنترل موثری بر حلقه داخلی رهبران شوروی داشته یا تغییری در بروکراسی ایجاد کند. در نتیجه او نتوانست ابتکارات سیاسی خود را اجرایی کند و ناچار شد تصمیمات رادیکال‌تری را اتخاذ کند که کل سیستم را بی‌ثبات می‌کرد.

در مقابل پوتین پس از به قدرت رسیدن در سال دو هزار خیلی سریع بر نخبگان رقیب کنترل پیدا کرده و مکانیسم قدرت عمودی را احیا کرد. او ۲۴ سال است که در قدرت بوده و اکثر تحلیل‌گران موافقند که پایه‌های اصلی رژیم او آنقدر قوی است که احتمالا حتی از مرگ بنیان‌گذار خود هم جان سالم به‌در می‌برد.

مسائل دوم این است: یکی از عوامل مهم در فروپاشی اتحادجماهیرشوروی این واقعیت بود که این کشور در یک جنگ در افغانستان بود و قابلیت پیروز بیرون آمدن از آن را نداشت. بنابراین اتحادجماهیر شوروی مجبور شد که با غرب وارد مذاکره شود. روسیه در حال جنگ در اوکراین است که هنوز اطمینان دارد که می‌تواند در آن پیروز شود.

مورد سوم اینکه اتحادجماهیر شوروی ورشکسته شده بود، کسری تجاری داشت و از خارج پول قرض می‌گرفت. در مقابل با وجود تحریم‌های غرب، روسیه در سال گذشته ۵۰ میلیارد دلار مازاد تجاری داشته است. اقتصاد برنامه‌ریزی شده شوروی سفت و سخت و ویران‌کننده بود و دولت در گودالی از یارانه‌های دولتی فرو رفته بود. روسیه کنونی دارای یک اقتصاد سرمایه‌داری پویا است که به‌خوبی در اقتصاد جهانی در اقتصاد جهانی ادغام شده و کارآفرینان مهارت خوبی در دور زدن تحریم‌های غرب دارند.

نکته چهارم این است که اتحاد جماهیر شوروی، فدراسیونی بود که تنها ۵۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دادند. اما روسیه پوتین یک کشور متمرکزتر است که ۸۲ درصد از جمعیت آن را روس‌ها تشکیل می‌دهند. مسلما برای روسیه احتمال شورش اسلام‌گرایان در قفقاز شمالی یک چالش امنیتی بالقوه است. اما منطقی که رمضان قدیروف رهبر چچن را تبدیل به یک رعیت وفادار برای مسکو کرده، در موارد دیگر هم صدق می‌کند. بر اساس این منطق بهتر است از جریان یارانه‌ای که از مسکو می‌رسد لذت ببرید و لامبورگینی سوار شوید تا اینکه گروزنی یکبار دیگر به تلی از آوار تبدیل شود. چچنی‌ها از جنگ‌های اول و دوم درس گرفته‌اند که استقلال‌طلبی ارزش تلاش را ندارد. هیچ‌یک از جمهوری‌های دیگر در فدراسیون روسیه هم علاقه‌ای به آغاز جنگ با مسکو ندارند.

حمله ۲۲ مارس ۲۰۲۴ به تالار شهر کراوکس، نه تنها یادآور این موضوع بود که اسلام‌گرایی افراطی همچنان یک تهدید امنیتی برای روسیه است بلکه نشاندهنده شکست اطلاعاتی گسترده سرویس‌های اطلاعاتی این کشور بود. ایالات‌متحده از قبل به آن‌ها هشدار داده بود که چنین حمله‌ای در راه است. آن‌ها باید نگهبانان مسلح را در تمام سالن‌های کنسرت در مسکو مستقر می‌کردند. بااین‌حال، حملاتی مانند کراوکس باعث تغییر رژیم در روسیه نمی‌شود. تروریست‌ها نه از قفقاز شمالی، بلکه از تاجیکستان آمده بودند. این نشان می‌دهد که هشت میلیون کارگر مهاجر از آسیای مرکزی یک خطر امنیتی بالقوه برای روسیه است. اما ارزش آن‌ها در اقتصاد روسیه که با مشکل نیروی کار کم مواجه است، حداقل در حال‌حاضر از چالش‌های امنیتی که ایجاد می‌کنند بیشتر است.

شورش واگنر در ژوئن ۲۰۲۳ یک تحول خارق‌العاده بود و جدی‌ترین تهدید برای ثبات رژیم پوتین از زمان تأسیس آن در سال دو هزار به حساب می‌آمد. ما هرگز نمی‌دانیم اگر یوگنی پریگوژین به عقب نرفته بود، چه رخ می‌داد. او به نیروهای خود دستور داده بود تا به سمت مسکو پیشروی کنند. اما آنچه می‌دانیم این است که قیام یا شورش واگنر در نهایت شکست خورد. پریگوژین مرده و به خاک سپرده شده و ثبات رژیم به سرعت برقرار شده است.

اجازه دادن به گروه واگنر برای توسعه و قدرت پیدا کردن تا جایی که بتواند آن شورش را به راه بیندازد، یک اشتباه جدی از سوی پوتین، پس از تصمیم او برای آغاز تهاجم تمام عیار به اوکراین بود. اما این یک اتفاق دور از ذهن باقی می‌ماند و نمی‌تواند به عنوان پایه‌ای برای سیاست ایالات متحده عمل کند.

برای پیروز شدن در دیپلماسی و جنگ نیاز به ارزیابی واقع‌بینانه از نقاط قوت و ضعف دشمن است. فروپاشی ناگهانی اتحاد جماهیر شوروی به ما یادآوری می‌کند که انتظار چیزهای غیرمنتظره را داشته باشیم. اما پوتین و رئیس جمهور چین شی جین پینگ از اشتباهات گورباچف درس خود را گرفته‌اند. واشنگتن نباید سیاست روسیه خود را با این فرض بسازد که صاعقه دو بار به یک مکان برخورد می‌کند.